Kan ik niet een jaartje langer blijven?!?
Door: Dion Glastra
Blijf op de hoogte en volg Dion
12 December 2014 | Polen, Krakau
Hallo allemaal, hier ben ik weer! Na elf weken hier kan ik alleen maar zeggen dat op ERASMUS gaan een van de beste dingen is die je kunt doen als student, en dan vooral op ERASMUS naar Kraków te gaan. Deze stad is namelijk in alle opzichten een topstad voor studenten. Goed stappen, niet te groot, niet te klein en vooral ook niet al te duur.
Maargoed, in de afgelopen weken is er weer veel gebeurd dat ik met jullie zou willen delen. Zoals jullie waarschijnlijk wel gewend zijn van mij, is er vooral veel gereisd; na de weekendtrip naar Wroclaw ben ik eerst twee weken gaan genieten van mijn eigen mooie stad, maar toen begon het toch alweer te kriebelen. En ja hoor, na krap 1,5 week hier in Kraków te zijn geweest, stond ik alweer op een langeafstandsbus te wachten. Samen met huisgenoten Johnno en Wouter, en dit keer ook met onze Spaanse ERASMUS-vriendin Oihane ging ik een weekend hiken in de Hoge Tatra bij Zakopane, op twee uur rijden van Kraków. In dit laatste weekend van oktober werd het weer steeds winterser en begon het ’s nachts te vriezen, waardoor de Tatra’s al lang en breed met sneeuw en ijs waren bedekt. Vanuit een supergezellig hostel dat toevallig voor het laatst dit jaar open was, namen we de taxi naar het nationaal park aan de Slowaakse grens. Hier beginnen alle hiking trails, waaronder die naar de bergmeren Morskie Oko en Czarny Staw pod Rysami. Voordat we hier zouden arriveren, moesten we echter eerst meer dan twee uur bergopwaarts wandelen. Eenmaal aangekomen, bleek het hiken toch wel iets zwaarder uit te pakken; alle paden waren bedekt met een dikke, spekgladde ijslaag die het moeilijk maakte grip te hebben op de steile hellingen. Maar mensen, wat doet dat er in hemelsnaam toe als je uitzicht hebt op besneeuwde bergtoppen, magisch gelegen meren en watervallen? Achteraf kan ik zeggen dat we op sommige momenten met ons leven speelden en onnodige risico’s hebben genomen, maar spijt heb ik zeker niet van mijn 30 kilometer lange wandeltocht door de Tatra’s!
Vijf dagen moest ik alweer op reis: aangezien 11 november een feestdag is hier in Polen, besloot de universiteit dat het weekend verdubbeld werd. Omdat ik op vrijdag sowieso nooit college heb, betekende dat een weekend van 5 dagen. Samen met Oihane en Wouter besloten we onze trip te beginnen in prachtig Praag. Ondanks dat ik al twee keer in Praag geweest ben, was het heerlijk om een dagje terug te komen. Het blijft een hele mooie stad! De volgende dag gingen we via het onverwacht mooie Kutna Hora richting Brno (allebei in Tsjechië), van waaruit we met Flora, Kamila en Thorsten door zouden reizen naar de Slowaakse hoofdstad Bratislava. Brno is niet een heel bijzondere stad, maar toch leuk om eens te zijn geweest. Bratislava was wel erg leuk, helemaal omdat we daar gezelschap kregen van nog eens drie ERASMUS-vrienden: Alex, Merve en Sebastian. Natuurlijk wilden we gaan stappen, maar dat bleek op zondagavond in Bratislava toch iets lastiger dan gedacht. Na lang zoeken vonden we een club, die we voor ons alleen bleken te hebben. Althans, voor even dan. Later werd de club overgenomen door een groepje nogal onzedelijke zigeunermeisjes, die met veel plezier lieten zien wat ze in huis hadden...
Ik en Wouter reisden op maandag verder naar Wenen. Niet alleen om de stad te bezoeken, maar ook om onze vriend Jesse op te zoeken, die hier zijn ERASMUS doet. Een bijzondere ervaring, na 6 weken Oostblok. Alles is heel, snel, en vooral, duur! Dat maakt Wenen echter niet minder mooi, want mooi is Wenen zeker. Dat maakt Wenen echter blijkbaar wel minder populair bij jongeren, gezien het aantal grijsharige mensen dat je in het centrum van deze stad van opera en barok tegenkomt. Met Jesse bezochten we het prachtige Schloss Schönbrunn, en later vierden we een feestje met hem en zíjn ERASMUS-vrienden in een bruine kroeg. Na nog een dag Wenen reisden we per nachtbus terug naar Katowice en vanuit die stad door naar Kraków. Gesloopt, maar terugkijkend op een prachtige week, kwamen we om 7:30 weer thuis aan.
Twee weken later ging ik alwéér op pad, met Wouter richting het noorden van ‘ons’ mooie land. Per bus reisden we naar de hoofdstad Warschau, voor een nachtje. De volgende dag gingen we via het schitterende middeleeuwse Toruń naar Gdańsk, aan de Oostzee. Ondanks temperaturen die overdag richting de -8 gingen, wilde ik toch wel graag even de zee zien. Dichtbij waren we immers zeker. Als er echter ijs ligt op het strand en zelfs m’n handschoenen bevriezen, gaat het buiten zijn je zeker niet in de koude kleren zitten. Een ervaring, backpacken in de winter, maar erg comfortabel is het niet. Wouter was inmiddels goed ziek geworden, dus ik heb alles maar in m’n eentje gedaan. Gdańsk is een stad die verrassend Hollands aandoet, vanwege de vroegere handelscontacten met Amsterdam en Vlaanderen. Wat de stad nog Hollandser maakte, was dat er een groep Ibn’ers uit Groningen toevallig hetzelfde weekend langskwam om te profiteren van de kennismakingsaanbieding op de nieuwe vliegverbinding tussen Groningen en Gdańsk. Na een avond gezellig biertjes doen in de kroeg, besloot ik op zondag toch vroeg op te staan om op de terugweg naar Kraków ook nog even het gigantische kasteel van Malbork aan te doen, waarna ik bij Wouter in de trein stapte voor de 7 uur durende rit naar Kraków.
Naast de meerdaagse reisjes hebben we ook, in wisselend gezelschap, bezoekjes gebracht aan interessante bezienswaardigheden in en buiten Kraków. Zo ben ik de afgelopen weken naar het Plaszów-kamp in Kraków, de zoutmijnen van Wieliczka en de middeleeuwse stad Tarnów geweest.
Met kerst ga ik wel voor een weekje naar huis. Dat doen ook de meeste van mijn ERASMUS-vrienden, en ik moet zeggen dat ik het wel heel prettig vind om voor een weekje in Nederland te zijn. Vrienden, familie, de hond; dat zijn dingen die ik stiekem toch ook wel eens mis hier in Polen.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik vaak naar thuis verlang. Integendeel, ik zou hier graag nog véél langer willen blijven dan tot en met de eerste week van februari! De stad Kraków blijf me verbazen. Nog elke dag vind ik nieuwe mooie plekjes, leuke bars en aardige mensen. Hier kan ik echt doen wat ik wil; leuke mensen ontmoeten, veel reizen, mooi wonen en dat alles voor een niet te hoge prijs. Helaas is de mogelijkheid er niet om langer te blijven, anders had ik dat zeker gedaan.
Zijn er dan ook nadelen aan studeren in Kraków?! Om heel eerlijk te zijn, niet zo veel. Maar als ik dan toch iets moet noemen, dan is het wel het weer. Allereerst wordt het hier de laatste dagen al donker rond drie uur ’s middags, en vaak gaat de stad op de momenten dat het wel licht is, gehuld in een dikke deken van smog en mist. Wel is het zo dat het hier bijna nooit echt regent, hoewel dagen met serieuze zonneschijn al even zeldzaam zijn. Daarbij is het hier ook nogal koud, de temperatuur is al weken niet boven de 5 graden uitgekomen.
Tot besluit toch ook nog maar weer even wat over het studeren. Nog steeds valt het erg mee met de studiedruk, al merken we nu toch ook wel dat ook hier gewoon tentamens en opdrachten bestaan. Het eerste vak is inmiddels al zo goed als afgesloten, met een presentatie van een half uur die je in duo’s mag doen. Dat zegt meteen iets over studeren hier: het niveau van de vakken is goed, maar wat er qua opdrachten en leerwerk van een ERASMUS-student wordt verwacht, is toch een stuk minder dan in Groningen. Erg prettig, want zo houd ik veel tijd over om andere dingen te doen naast het studeren. Het sport-stap-reisriedeltje gaat onverminderd door. De laatste die dat vervelend vind, ben ik zelf!
Ik heb inmiddels wel weer genoeg van jullie kostbare tijd gevraagd, lijkt me. Voor nu zal ik het hier dus bij laten, maar over een aantal weken zullen jullie vast nog weer een heleboel mooie verhalen lezen. Zo staan er nog een trip naar de Oekraïense hoofdstad Kiev en een ski-trip naar Zakopane op het programma!
De Poolse groeten,
Dion
Maargoed, in de afgelopen weken is er weer veel gebeurd dat ik met jullie zou willen delen. Zoals jullie waarschijnlijk wel gewend zijn van mij, is er vooral veel gereisd; na de weekendtrip naar Wroclaw ben ik eerst twee weken gaan genieten van mijn eigen mooie stad, maar toen begon het toch alweer te kriebelen. En ja hoor, na krap 1,5 week hier in Kraków te zijn geweest, stond ik alweer op een langeafstandsbus te wachten. Samen met huisgenoten Johnno en Wouter, en dit keer ook met onze Spaanse ERASMUS-vriendin Oihane ging ik een weekend hiken in de Hoge Tatra bij Zakopane, op twee uur rijden van Kraków. In dit laatste weekend van oktober werd het weer steeds winterser en begon het ’s nachts te vriezen, waardoor de Tatra’s al lang en breed met sneeuw en ijs waren bedekt. Vanuit een supergezellig hostel dat toevallig voor het laatst dit jaar open was, namen we de taxi naar het nationaal park aan de Slowaakse grens. Hier beginnen alle hiking trails, waaronder die naar de bergmeren Morskie Oko en Czarny Staw pod Rysami. Voordat we hier zouden arriveren, moesten we echter eerst meer dan twee uur bergopwaarts wandelen. Eenmaal aangekomen, bleek het hiken toch wel iets zwaarder uit te pakken; alle paden waren bedekt met een dikke, spekgladde ijslaag die het moeilijk maakte grip te hebben op de steile hellingen. Maar mensen, wat doet dat er in hemelsnaam toe als je uitzicht hebt op besneeuwde bergtoppen, magisch gelegen meren en watervallen? Achteraf kan ik zeggen dat we op sommige momenten met ons leven speelden en onnodige risico’s hebben genomen, maar spijt heb ik zeker niet van mijn 30 kilometer lange wandeltocht door de Tatra’s!
Vijf dagen moest ik alweer op reis: aangezien 11 november een feestdag is hier in Polen, besloot de universiteit dat het weekend verdubbeld werd. Omdat ik op vrijdag sowieso nooit college heb, betekende dat een weekend van 5 dagen. Samen met Oihane en Wouter besloten we onze trip te beginnen in prachtig Praag. Ondanks dat ik al twee keer in Praag geweest ben, was het heerlijk om een dagje terug te komen. Het blijft een hele mooie stad! De volgende dag gingen we via het onverwacht mooie Kutna Hora richting Brno (allebei in Tsjechië), van waaruit we met Flora, Kamila en Thorsten door zouden reizen naar de Slowaakse hoofdstad Bratislava. Brno is niet een heel bijzondere stad, maar toch leuk om eens te zijn geweest. Bratislava was wel erg leuk, helemaal omdat we daar gezelschap kregen van nog eens drie ERASMUS-vrienden: Alex, Merve en Sebastian. Natuurlijk wilden we gaan stappen, maar dat bleek op zondagavond in Bratislava toch iets lastiger dan gedacht. Na lang zoeken vonden we een club, die we voor ons alleen bleken te hebben. Althans, voor even dan. Later werd de club overgenomen door een groepje nogal onzedelijke zigeunermeisjes, die met veel plezier lieten zien wat ze in huis hadden...
Ik en Wouter reisden op maandag verder naar Wenen. Niet alleen om de stad te bezoeken, maar ook om onze vriend Jesse op te zoeken, die hier zijn ERASMUS doet. Een bijzondere ervaring, na 6 weken Oostblok. Alles is heel, snel, en vooral, duur! Dat maakt Wenen echter niet minder mooi, want mooi is Wenen zeker. Dat maakt Wenen echter blijkbaar wel minder populair bij jongeren, gezien het aantal grijsharige mensen dat je in het centrum van deze stad van opera en barok tegenkomt. Met Jesse bezochten we het prachtige Schloss Schönbrunn, en later vierden we een feestje met hem en zíjn ERASMUS-vrienden in een bruine kroeg. Na nog een dag Wenen reisden we per nachtbus terug naar Katowice en vanuit die stad door naar Kraków. Gesloopt, maar terugkijkend op een prachtige week, kwamen we om 7:30 weer thuis aan.
Twee weken later ging ik alwéér op pad, met Wouter richting het noorden van ‘ons’ mooie land. Per bus reisden we naar de hoofdstad Warschau, voor een nachtje. De volgende dag gingen we via het schitterende middeleeuwse Toruń naar Gdańsk, aan de Oostzee. Ondanks temperaturen die overdag richting de -8 gingen, wilde ik toch wel graag even de zee zien. Dichtbij waren we immers zeker. Als er echter ijs ligt op het strand en zelfs m’n handschoenen bevriezen, gaat het buiten zijn je zeker niet in de koude kleren zitten. Een ervaring, backpacken in de winter, maar erg comfortabel is het niet. Wouter was inmiddels goed ziek geworden, dus ik heb alles maar in m’n eentje gedaan. Gdańsk is een stad die verrassend Hollands aandoet, vanwege de vroegere handelscontacten met Amsterdam en Vlaanderen. Wat de stad nog Hollandser maakte, was dat er een groep Ibn’ers uit Groningen toevallig hetzelfde weekend langskwam om te profiteren van de kennismakingsaanbieding op de nieuwe vliegverbinding tussen Groningen en Gdańsk. Na een avond gezellig biertjes doen in de kroeg, besloot ik op zondag toch vroeg op te staan om op de terugweg naar Kraków ook nog even het gigantische kasteel van Malbork aan te doen, waarna ik bij Wouter in de trein stapte voor de 7 uur durende rit naar Kraków.
Naast de meerdaagse reisjes hebben we ook, in wisselend gezelschap, bezoekjes gebracht aan interessante bezienswaardigheden in en buiten Kraków. Zo ben ik de afgelopen weken naar het Plaszów-kamp in Kraków, de zoutmijnen van Wieliczka en de middeleeuwse stad Tarnów geweest.
Met kerst ga ik wel voor een weekje naar huis. Dat doen ook de meeste van mijn ERASMUS-vrienden, en ik moet zeggen dat ik het wel heel prettig vind om voor een weekje in Nederland te zijn. Vrienden, familie, de hond; dat zijn dingen die ik stiekem toch ook wel eens mis hier in Polen.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik vaak naar thuis verlang. Integendeel, ik zou hier graag nog véél langer willen blijven dan tot en met de eerste week van februari! De stad Kraków blijf me verbazen. Nog elke dag vind ik nieuwe mooie plekjes, leuke bars en aardige mensen. Hier kan ik echt doen wat ik wil; leuke mensen ontmoeten, veel reizen, mooi wonen en dat alles voor een niet te hoge prijs. Helaas is de mogelijkheid er niet om langer te blijven, anders had ik dat zeker gedaan.
Zijn er dan ook nadelen aan studeren in Kraków?! Om heel eerlijk te zijn, niet zo veel. Maar als ik dan toch iets moet noemen, dan is het wel het weer. Allereerst wordt het hier de laatste dagen al donker rond drie uur ’s middags, en vaak gaat de stad op de momenten dat het wel licht is, gehuld in een dikke deken van smog en mist. Wel is het zo dat het hier bijna nooit echt regent, hoewel dagen met serieuze zonneschijn al even zeldzaam zijn. Daarbij is het hier ook nogal koud, de temperatuur is al weken niet boven de 5 graden uitgekomen.
Tot besluit toch ook nog maar weer even wat over het studeren. Nog steeds valt het erg mee met de studiedruk, al merken we nu toch ook wel dat ook hier gewoon tentamens en opdrachten bestaan. Het eerste vak is inmiddels al zo goed als afgesloten, met een presentatie van een half uur die je in duo’s mag doen. Dat zegt meteen iets over studeren hier: het niveau van de vakken is goed, maar wat er qua opdrachten en leerwerk van een ERASMUS-student wordt verwacht, is toch een stuk minder dan in Groningen. Erg prettig, want zo houd ik veel tijd over om andere dingen te doen naast het studeren. Het sport-stap-reisriedeltje gaat onverminderd door. De laatste die dat vervelend vind, ben ik zelf!
Ik heb inmiddels wel weer genoeg van jullie kostbare tijd gevraagd, lijkt me. Voor nu zal ik het hier dus bij laten, maar over een aantal weken zullen jullie vast nog weer een heleboel mooie verhalen lezen. Zo staan er nog een trip naar de Oekraïense hoofdstad Kiev en een ski-trip naar Zakopane op het programma!
De Poolse groeten,
Dion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
