ERASMUS life

Na drie weken ‘acclimatiseren’ leek het me wel een goed idee om eens verslag uit te brengen van wat ik hier zoal uitvoer in Polen (of daarbuiten, zoals zometeen zeker aan bod gaat komen). Het waren drie weken van intense ervaringen en vol leuke ontmoetingen. Klinkt positief, niet? Dat is het ook zeker, om alle vooroordelen maar vast weg te nemen. Ik kan me niet meer herinneren hoevaak ik heb moeten weerleggen dat Polen ‘grauw en grijs’, ‘gevaarlijk’ of ‘achterlijk’ zou zijn, maar ik kan iedereen inmiddels wel vertellen dat dat alles behalve de waarheid is. Wil je weten waarom, lees dan vooral verder!

Een lange treinreis van bij elkaar zo’n 22 uur bracht ons op zaterdag 27 september van Arnhem naar Kraków. Daar aangekomen had ik maar één brandende vraag: hoe zou mijn woonplaats voor de komende vijf maanden eruitzien? Die vraag werd na een korte vertraging van de kant van de makelaar snel beantwoord: werkelijk fantastisch! Een appartement van 120 vierkante meter op zo’n 10 minuten lopen van het grote plein, met royale kamers en spiksplinternieuw interieur mocht ik mijn thuis noemen! Dat wordt nog wat, als ik straks terugkom in mijn zolderkamertje in Groningen...

Zo’n eerste week in een ‘vreemde’ stad is na de eerste euforie toch wat onwennig. Je spreekt de taal niet, weet de fijne plekjes nog niet en buiten je eigen huisgenoten heb je ook nog geen vrienden. Tot de eerste meeting van de universiteit voor alle buitenlandse studenten weet je echter ook niet dat er een paar honderd studenten in hetzelfde schuitje zitten! Vanuit de universiteit maar vooral vanuit ESN zijn er meer dan voldoende mogelijkheden om deze medestudenten te leren kennen, en door hieraan van begin af aan mee te doen, heb ik direct veel mensen leren kennen. Dat is één van de leukste dingen van het ERASMUS-leven, dat je een netwerk van mensen uit heel Europa aanlegt. Iedereen staat open voor contact en veel mensen die voor Kraków hebben gekozen, hebben dat om dezelfde redenen als ik gedaan. Dat schept een band, en voor ik het wist had ik er een heleboel vrienden en kennissen bij. Inmiddels gaan we meer dan wekelijks stappen en/of drinken met een vast groepje leuke mensen uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en Turkije. Dat onwennige gevoel waar ik het over had, is na een dikke week snel vergeten!

Mijn verjaardag op 7 oktober mocht natuurlijk ook hier in Kraków niet onopgemerkt voorbijgaan. Dat was een mooi ‘excuus’ om de mensen van ERASMUS nog wat beter te leren kennen, want er was een reden om ze thuis, in ons prachtige appartement, uit te nodigen. Na het zitplaatsentekort te hebben weggewerkt bij de IKEA, hadden we zo’n 13 man uitgenodigd. Dat moest kunnen. Op het moment suprême bleef de bel echter maar rinkelen, tot er zo’n 25 man over de vloer waren. 25 superleuke mensen die me in 6 talen toezongen, dat is iets wat ik niet snel zal vergeten! Uiteindelijk is mijn 21e verjaardag in Kraków een van de leukste verjaardagsfeestjes die ik gehouden heb geworden. Bedankt, iedereen!

Een andere reden die ons alledrie voor Kraków heeft doen kiezen, is dat Kraków een goede uitvalsbasis is om een groot deel van Europa te ontdekken. Waarom het er dan niet direct van nemen? Op donderdag 3 oktober bereikte ons het bericht dat de colleges van maandag 6 oktober niet doorgingen. Dat betekende een lang weekend, en nu nog zonder studieverplichtingen. En ja hoor, binnen een uur was besloten dat we de volgende dag naar Lviv in Oekraïne zouden vertrekken! Eerst nog een geweldig feestje meegepakt en de volgende ochtend vol goede moed naar het station om de nachttrein te boeken. Die viel iets duurder uit dan gepland, maar was zeker comfortabel te noemen. Eenmaal in Oekraïne aangekomen bleek dat dit weekend ons buiten de trein om echter vrijwel niets zou gaan kosten; voor een halve liter bier betaal je meestal zo’n 80 eurocent en een volledig maal in een restaurant kost je ongeveer 4 euro. Van de spanningen is in Lviv niet veel te merken, behalve dat er bij ieder willekeurig souvenirkraampje of marktje een shitload aan anti-Poetinartikelen wordt verkocht. Letterlijk ‘shitload’, want er is zelfs wc-papier te koop met Poetins hoofd erop. Of wat dacht je van pissen op Poetin? Ook mogelijk. In bars en pubs zijn in de urinoirs stickers met Poetins hoofd geplakt. Ook zijn veel Oekraïners geïnteresseerd in de ontwikkelingen rondom de MH-17.

Het weekend daarna, van 11 tot 15 oktober, kwamen paps en mams me hier opzoeken. Dat is best vreemd; in plaats van dat ik ’s weekends bij m’n ouders op bezoek ging, komen ze nu bij mij. Na de kofferbak vol Hollandsche lekkernijen te hebben uitgepakt, heb ik ze vol trots mijn prachtige stad laten zien. Trots, omdat ik mezelf enorm gelukkig mag prijzen dat ik voor vijf maanden in zo’n schitterende stad als Kraków mag wonen! M’n zusje Marlous sliep bij ons in het appartment en heeft zo meteen kennis kunnen maken met mijn buitenlandse vrienden, omdat we die avond toevallig mensen hadden uitgenodigd om de voetbalwedstrijd Duitsland-Polen te komen kijken. De dag erna heb ik mijn ouders en hun vrienden Jan en Anneke meegenomen naar Auschwitz. Ondanks dat het mijn tweede keer was dat ik een bezoek bracht aan deze Hel op Aarde, vond ik het opnieuw een aanslag op m’n gedachten.

Dit weekend stond wederom in het teken van reizen. Ditmaal viel de keuze op Wroclaw (ook wel Breslau, Vrotswaf, Vratislavia,...whatever... genaamd), een stad in zuidwest-Polen. We zouden bijna vergeten na onze tripjes naar het buitenland dat er ook in Polen zelf meer dan genoeg te zien is. Hoewel Wroclaw bij lange na niet tipt aan Kraków en Lviv is het wel een prachtige stad die voor 24 uur een bezoek meer dan waard is. De stad oogt veel Duitser en heeft een gecompliceerde geschiedenis (die je op Wikipedia mag opzoeken), maar is bovenal heerlijk goedkoop. Lekker op het terras gezeten, want zelfs nu nog is het prachtig weer hier in Polen. Niks geen grijze, koude bende dus!

Mijn leven als ERASMUS-student wordt tot nu toe vooral gekenmerkt door een ander ritme, veel feestjes, veel reizen en veel sporten. Een ander ritme, omdat ik hier natuurlijk geen werk heb. Dat is na 5 jaar werken als één van m’n belangrijskte activiteiten behoorlijk wennen. Daardoor houd ik tijd over voor andere dingen; vroeg m’n bed uit voor m’n werk is er niet meer bij en daarom blijf je gemakkelijker wat langer in de kroeg hangen. Door de vele feestjes en het overschot aan leuke mensen is er vaak niet zoveel voor nodig om me weer eens de stad in te praten... Overdag is er ook meer tijd voor sporten, wat ik als prettiger ervaar dan ik had verwacht. Een fanatieke sporter in huis heeft voor mij als een stok achter de deur gewerkt en ik merk dat ik daardoor een stuk fitter en actiever ben. Daarnaast is flink sporten na die vele halve liters natuurlijk ook wel goed voor m’n figuur. Al met al kan ik zeggen dat het leven als ERASMUS-student me behoorlijk goed bevalt!

Oh ja, had ik niet ergens gezegd dat deze blog over ‘studeren’ zou gaan?! Ook dat doen we hier natuurlijk nog, ik zou het haast vergeten. Buiten het feit dat ik niet zo heel veel colleges volg, is het niveau voor mijn gevoel ook lang niet zo hoog als in Groningen. Dat kan ook komen omdat ik veel voorkennis heb, maar het komt er in ieder geval op neer dat ik veel tijd over heb om aan andere activiteiten te spenderen. Wat nog wel de vermelding verdient is dat voordat je hier überhaupt kunt gaan studeren veel voorkennis en bovenal veel geduld nodig hebt. Er zijn vijf manieren waarop je je voor een vak kunt inschrijven, die ook nog weer eens per vak verschillen. Als de inschrijving je gelukt is, moet je ook nog bevestigen dat je het vak daadwerkelijk volgt en moet je ook nog eens op alle bijeenkomsten aanwezig zijn. De vakken zelf zijn overigens erg interessant, zeker omdat ik besloten heb mijn focus te leggen op vakken op het gebied van Internationale Betrekkingen. Wellicht dat hier een carrièreswitch zit aan te komen...

Hiermee wil ik dit (misschien toch al iets te lange) verslag over mijn leventje hier afsluiten. Over een paar weken zullen jullie vast meer lezen over hoe studeren er op z’n Pools aan toe gaat!